“Only Superlatives…”

Josh Smith groeide op in Florida. Als hij zes was, kreeg hij zijn eerste gitaarlessen en als twaalfjarige deed Josh in lokale clubs al mee aan blues jams. Als dertienjarige werd Don Cohen, een clubeigenaar, zijn mentor. Hier leerde Josh snel van de optredende artiesten en mocht hij regelmatig eens met hen op het podium meespelen. Josh werd echter beter dan de gemiddelde tourartiest en deelde daarom het podium met o.a. Jimmy Thackery, Tinsley Ellis, Kenny Neal, Lucky Peterson, Matt “Guitar” Murphy, Johnny “Clyde” Copeland, Double Trouble, Joanna Connor en Kim Simmonds.

Op veertienjarige leeftijd bracht Josh in 1993 zijn debuutalbum ‘Born Under a Blue Sign’ uit en een jaar later ‘Woodsheddin’ (1994). Met The Rhino Cats trad Josh in 1997 lokaal op en, na zijn middelbare school, koos hij ervoor om muzikant te worden. Hij toerde als zanger/ bandleider met een nieuw power trio, The Frost. In September 1997 werkte Smith samen met producer Jim Gaines (Santana, Stevie Ray Vaughn, Luther Allison, Steve Miller en Jimmy Thackery) aan de opnames van zijn derde album ‘Too Damn Cold’. In 1998 werd Smith gevraagd om tijdens enkele concerten, BB King te komen begeleiden. In 1999 werd Jim Gaines ook producer van zijn vierde album ‘Woman’ (2000).

In Juni 2002 trouwde Smith en verhuisde hij naar Los Angeles, Californië. In LA werd hij door Ricky Fante als side man gevraagd. Met Fante werkte hij de volgende twee jaren samen. In 2006 bracht Smith zijn vijfde, een meer traditioneel blues album, ‘Deep Roots’ uit. In die periode werkte hij ook samen met Taryn Manning, hip-hop artiest Benny Cassette, Tara Ellis en Taylor Hicks. In 2008 werd hij ingehuurd door Raphael Saadiq. In 2009 verscheen al zijn zesde studio album ‘Inception’. In 2010 tekende Smith bij Crosscut Records. Hier bracht hij ‘Deep Roots’ en ‘I’m Gonna Be Ready’ uit. In 2012 volgde ‘Don’t Give Up On Me’ en in 2015 (met als gasten Charlie Musselwhite, Kirk Fletcher & Joe Bonamassa) ‘Open Your Head’.

Op zijn 2018-album ‘Burn to Grow’ nam Smith terug de draad op, die hij spande doorheen zijn vorige albums én met de focus op de blues. Hij nam het album op samen met o.a. toetsenman Carey Frank (Tedeschi Trucks Band). Er volgde een opvolger, ‘Live @ the Spud’, een album dat eind 2018 in The Baked Potato, een prominente jazzclub (geopend door Don Randi in 1970) op Cahuenga Boulevard in Studio City (een schilderachtige wijk aan de andere kant van de heuvel van het drukke Hollywood) in LA, met bassist Travis Carlton en drummer Gary Novak (door Mike O’Cull) opgenomen werd en door Flat V Music uitgebracht werd. En ja dit nog, “Spud” is (vertaald) een smalle schoffel, spade om onkruid te wieden of, een aardappel, een potado… 

Josh Smith’ nieuwe studioalbum kreeg de naam ‘Birds of Passage’ en verscheen aanvang april. De éérste single “Brand New” maakt gebruik van een uitgebreide blazerssectie. Het is een rustig wat jazzy nummer en hier het enige gezongen nummer, met zo ongeveer alles waar fans van Smith op hopen. Er zit een beetje BB King in, evenals meerdere onderhoudende  intermezzo’s e betoverende solo’s. Smith opent met “Doublecross”, een nummer van Calvin Turner, dat zowat de sfeer voor de rest van het album bepaalt. Turner gebruikt hier in zijn bewerking de blazers om het “vuile” van de blues wat op te smukken. De éérste instrumental, “Hopeless Quarters” is funky en doet aan veel klassieke tv-thema’ denken. Er is hier Lemar Carter die op de juiste momenten tussenkomst vanachter zijn drums en Larry Gouldings, die het orgel bespeelt met veel kleur en gratie. “Fat Hair” is het nodige aardig swingend, maar rustig intermezzo, waarna het funky “Rare Plus” ons, in bigband modus, meeneemt naar de seventies. Lemar Carter is hier opnieuw de gangmaker. Hij drijft het nummer vanaf de eerste akkoorden tot eind. Omdat alle zeven nummers op het album de moeite zijn, moeten we ook “The Wayfarer” en de afsluiter “Unauthorized Cinnamon” vernoemen, die zoals de overige nummers, nog maar eens de ongelofelijk veelzijdige muzikant die Jos Smith is, met veel getoeter, maar vooral met verve in de kijker zet.

“Once again, ’Bird of Passage’ puts Jos Smith as an incredibly versatile musician in the spotlight…” (ESC for Rootstime)

Eric Schuurmans

Album tracklist: 01. Doublecross [Calvin Turner] - 02. Brand New - 03. Hopeless Quarters - 04. Fat Hair - 05. Rare Plus - 06. The Wayfarer - 07. Unauthorized Cinnamon | Music/Lyrics by: Josh Smith, or as [noted] | Album credits: Calvin Turner: bass / Lemar Carter: drums / Larry Goldings: organ

Discography JOSH SMITH: Bird of Passage [2022] | Live @ the Spud [2020] | Burn to Grow [2018] | Still [2017] | Over your Head [2015] | Don’t Give Up On Me [2012] | I’m Gonna Be Ready [2011] | Deep Roots [2010] | Inception [2009] | Deep Roots [2006] | Woman [2000] | Too Damn Cold [1997] | Woodsheddin [1994] | Born Under a Blue Sign [1993] |